Malpique en Las Cruces, het Jezuieten graf
Er stonden vanochtend twee jeeps op ons te wachten, om ons naar het zuiden van La Palma te vervoeren. Wij namen plaats in een auto die bestuurd werd door een brede stoicijnse Duitser, tevens de eigenaar van de duikschool. Dat was niet zo’n goede keuze, want hij scheurde de berg op en af als ware het een kartbaan.
Eenmaal flink door elkaar geschud op de plaats van bestemming gekomen, was de omgeving veranderd in een maanlandschap. Heel recent, in 1971, is er nog een vulkaan op La Palma uitgebarsten. Daarbij is het deel waar we waren toegevoegd aan het eiland. We liepen tussen enorme bergen van zwart vulkanisch gesteente door naar de plek waar we te water zouden gaan.
Hier was vroeger ooit een zandstrandje, maar door de afgebrokkelde rotsen was het nu één grote stenenpartij geworden. We moesten met onze duikspullen aan over de rotsen klauterend het water zien te bereiken. Geen gemakkelijke opgave!
Gelukkig werd onder water ons gezwoeg meer dan beloond door de twee fantastische duiken die we hier gemaakt hebben. De eerste voerde ons naar Malpique. We gingen erg diep, tot ruim 35 meter. Hier zagen we een boog, een “grande arche” onder water, en vele indrukwekkende rotsformaties.
Ook het leven was hier buitengewoon fraai. We zagen dicht bij de kust platvissen op het zand liggen. Met een klein beetje hulp wilden die hun locatie wel prijsgeven.
Wat dieper in zee waren de vissen ook aardig voor ons. Deze kwam bijvoorbeeld eens nieuwsgierig polshoogte nemen.
Na een pauze aan de oppervlakte van een minuut of veertig gingen we weer het water in. Dit keer zou het doel het onderwatergraf van de Jezuïeten zijn! Deze locaties zijn slechts beperkt bereikbaar, alleen als de weersomstandigheden optimaal zijn kan daar gedoken worden. Gelukkig waren de weergoden ons gunstig gezind en konden wij van dit buitenkansje profiteren.
We daalden langzaam af langs een diepe kloof tot ongeveer 25 meter. Hier zwommen we zo’n vijftien minuten langs alvorens weer meer naar de oppervlakte te gaan. De eerste kruizen werden zichtbaar, we waren nu bij het monument aangekomen.
Het gaf een onwerkelijk aanblik om deze veertig kruizen zo op de zeebodem te zien staan. Dit lugubere tafereel werd nog versterkt door de talrijke kleurrijke visjes die schijnbaar onverschillig en onbekommerd tussen de grafzerken door zwommen.
Het was duidelijk een zeer toepasselijk gedenkteken voor de veertig Jezuïeten die hier in 1570 de verdrinkingsdood vonden. We konden de aanwezigheid van hun geesten als het ware voelen op deze mystieke plek.
Na enkele minuten moesten we alweer de terugtocht aanvaarden, aangezien de lucht onder water spaarzaam is. Bij het naderen van de kust bescheen de zon prachtig de branding.
We waren het erover eens dat deze dag een absoluut hoogtepunt van de duikvakantie was. Na de tocht der tochten, was dit de duik der duiken!
Duiken, Reisverslag | Jeroen September 21, 2010
Door Herma, September 22, 2010 @ 5:27 am
Hoi Jer,
Inderdaad prachtig, nu wordt het inderdaad afbouwen denk ik. Zo’n week gaat weer snel.
Groetjes mams
Door Bowie, September 22, 2010 @ 8:50 am
Ja, mams..gelukkig wel.
Door Aaaarggh, September 22, 2010 @ 9:24 am
Mooie avonturen hoor 🙂
Door Annemarie, September 22, 2010 @ 6:13 pm
Hoihoi,
ziet er allemaal mooi uit hoor! Morgen nog een dagje met de auto het eiland rond en dan sta ik vrijdag weer op Schiphol!
Geniet er nog even van en morgen heel veel plezier.
Dikke kus